Arðgreiðslur, vextir, verðbætur og laun

Ég er að velta því fyrir mér hvort arðgreiðslur séu ekki einhvers konar laun og sama megi segja um vexti og verðbætur.

Er þá ekki næsta skref að krefjast þess að lánastofnanir og lífeyrissjóðir felli niður vexti og verðbætur af lánum? Eða er það bara viðtekinn og viðurkenndur siður?

„Hreinlega siðlaust“

Athugasemdir

[Rúnar Berg Baugsson (IP-tala skráð) 18.3.2009 kl. 21:04]

Nei, það er eðlismunur á þessu öllu. Annar er ég ekki svo fróðu svo ekki taka það sem ég segi blint...

-Laun eru greiðslur sem maður fær með því að selja vinnuframlag sitt frá þeim sem kaupir það af manni. Þannig að ef þú borgar manni 500 kall fyrir að skutla þér eitthvað eru það laun sem þú greiðir honum.

-Vöxtur er einfaldlega eign sem hefur vaxið milli tíma. Þannig að ef þú lánar t.d. félaga bílinn þinn með hálfum tanki, og hann skilar honum með fullum tanki þá má segja að þú hafir fengið hálfan tank í vöxt (svona hugsun að ef þú lánar 400 ær að vetri og fær 500 að sumri, hefur hjörðin vaxið um 100 ær)

-Arður er svo sá hagnaður sem einhver hefur fengið úr fjárfestingu (ef ég skil það rétt þá er ránsgullið arfur ef víkingaferð er fjárfesting). Þannig að ef að þú kaupir eign (segjum 400 ær) og hún vex umfram tilkostnaðar (í 500 ær) þá eru nettótekjur arður (100 ær).

-Verðbætur eru svo hrein bót á fyrirfram ákveðnar tekjur. T.d. er bensínstyrkur bætur ofan á laun til kominn vegna aukatilkostnaðar.

Maður verður að passa sig á því að ofureinfalda ekki tungumálið. Því með réttri einföldun er hægt að réttlæta ýmislegt sem annars væri mjög vafasamt (sjáðu bara hvað hefur orðið fyrir stríð og stríðsglæpi, sem gærir ýmislegt leyfilegt í stríði því það er ekki stríðsglæpur).

En svo, fyrst þú minntist á það, þá þarf það ekki að vera svo slæmt að fella niður vexti og verðbætur, ég meina, þurfa peningar í umferð nokkuð að vaxa? Væri ekki betra að búa við stöðugan efnahag? Jahh, og ef peningar í umferð vaxa ekki (eins og í stöðugum hagkerfum) þá eru vextir bara þjófnaður.